گُــُـــُـــُــُــُـــُـــُـــُـــُـــُُـُـــُـــُـــُــــُــُـُــُـــل. مصری ها سر از پا نمی شناسند. باریکلا به این استقامت! باریکلا به این شهامت! حالا بچه های مصری با این گل طلایی ارزشمند در وقت اضافی می رن به مرحله ی فینال. استادیوم یکپارچه سرود آزادی می خواند. خیلی از هموطنانمان هم در استادیوم حضور دارند و با اشک شوق بچه های مصری رو تشویق می کنند. با به نمایش گذاشتن یک بازی تماشایی حالا این مصری ها هستند که با اعتماد به نفس می رن به فینال جام حذفی ملت های کتک خورده....
- خوب آقای ایرانی بازی رو چطور دیدید؟
+ بازی خیلی تماشایی بود. مصر بازی استقامتی خوبی به نمایش گذاشت و این استقامتشون بالاخره در وقت اضافی دوم به نتیجه رسید.
- حریف رو چطور ارزیابی می کنید؟
+ حریف خیلی قدر بود، خوب مقاومت کرد اما بی آبروی بی آبرو هم نبود و بالاخره گل خورد. البته بی انصافی نباید کرد که بچه های مصری هم واقعا بازی تماشایی رو به اجرا گذاشتند.
- آقای ایرانی به مساله ی جالبی اشاره کردید. بی آبرویی. به نظر شما علت باخت ما در نیمه نهایی این جام همین بی آبرویی حریف بود؟
+ صد درصد. شرم را خورده بودند و آب رو را قی کرده بودند و این باعث شد که متاسفانه ما در مرحله نیم نهایی متوقف شیم.
- آقای خارجی داوری رو چطور دیدید؟
= داوری به نظرم بر خلاف گذشته خیلی خوب عمل کرد. داور آمریکایی به همراه کمک داورهای غربی اش خیلی به موقع سوت می زدند، در همه ی مراحل حضور داشتند و به خوبی کارت می دادند.
- به مساله ی داوری اشاره کردید. داوری این مسابقه رو با داوری مسابقه ی ما چطور مقایسه می کنید؟
= داوری در مسابقه ی ما متاسفانه خیلی ضعیف عمل کرد. ظاهرا سوتش را در شورتش گم کرده بود. البته آخرهای بازی پیدا کرد و یک سوت هایی هم زد که حریف هم اصلا توجهی نمی کرد. البته حریف بی آبروتر از این حرف ها بود و اصولا به حرف داوری وقعی نمی ذاشت.
- آقای ایرانی فکر می کنید علت بی نتیجه بودن تلاش های ما در جام ملت های کتک خورده چیه؟ چرا ما نمی تونیم این جام رو ببریم؟
+ ببینید ایران خانوم، ما یک بار در سال ۱۳۵۷ تونستیم حریف رو در نیمه نهایی شکست بدیم. اما متاسفانه در فینال که دیگر باید با خودمان بازی می کردیم باختیم. ببینید ما روی فوتبال در آن موقع متاسفانه به صورت بنیادی کار نکرده بودیم. هنوز هم خیلی کار نکرده ایم و راه نپیموده زیاد داریم. ما به جای اینکه کار بنیادی کنیم هی مربی عوض می کنیم. با مربی عوض کردن فوتبال درست نمی شود. اگر بنیادی کار کرده بودیم می تونستیم جام رو ببریم و از این به بعد در جام ملت های کتک نخورده بازی کنیم. متاسفانه این اتفاق نیوفتاد و حریف هم از آن سال خیلی قدرتر شده. البته ما هم خیلی فوتبالمان پیشرفت کرده اما خوب حریف هم خیلی بی آبروست.
- آقای ایرانی فکر می کنید مصری ها جام را ببرند؟
+ ببینید ایران خانوم، مصری ها در فینال بازی سختی در پیش دارند. خودشان در واقع حریف خودشان هستند و این سخت ترین مرحله ی جام ملت های کتک خورده است. باید دید که مصری ها می توانند با یک بازی هوشمندانه و تاکتیکی از این مرحله هم پیروز بیرون بیایند یا نه.
- به امید آن روز. ممنون از مهمانان عزیز که لطف کردند و با نظرات کارشناسی شون (!) ما رو بهره مند کردند. خوب برنامه ی امشب جام حذفی ملت های کتک خورده در اینجا به پایان می رسد. هموطنان عزیز اشک هایتان را پاک کنید و غصه نخورید. ما هم یک روزی این جام را بلند می کنیم. بدرود و شب ظلمتتان کوتاه!
- خوب آقای ایرانی بازی رو چطور دیدید؟
+ بازی خیلی تماشایی بود. مصر بازی استقامتی خوبی به نمایش گذاشت و این استقامتشون بالاخره در وقت اضافی دوم به نتیجه رسید.
- حریف رو چطور ارزیابی می کنید؟
+ حریف خیلی قدر بود، خوب مقاومت کرد اما بی آبروی بی آبرو هم نبود و بالاخره گل خورد. البته بی انصافی نباید کرد که بچه های مصری هم واقعا بازی تماشایی رو به اجرا گذاشتند.
- آقای ایرانی به مساله ی جالبی اشاره کردید. بی آبرویی. به نظر شما علت باخت ما در نیمه نهایی این جام همین بی آبرویی حریف بود؟
+ صد درصد. شرم را خورده بودند و آب رو را قی کرده بودند و این باعث شد که متاسفانه ما در مرحله نیم نهایی متوقف شیم.
- آقای خارجی داوری رو چطور دیدید؟
= داوری به نظرم بر خلاف گذشته خیلی خوب عمل کرد. داور آمریکایی به همراه کمک داورهای غربی اش خیلی به موقع سوت می زدند، در همه ی مراحل حضور داشتند و به خوبی کارت می دادند.
- به مساله ی داوری اشاره کردید. داوری این مسابقه رو با داوری مسابقه ی ما چطور مقایسه می کنید؟
= داوری در مسابقه ی ما متاسفانه خیلی ضعیف عمل کرد. ظاهرا سوتش را در شورتش گم کرده بود. البته آخرهای بازی پیدا کرد و یک سوت هایی هم زد که حریف هم اصلا توجهی نمی کرد. البته حریف بی آبروتر از این حرف ها بود و اصولا به حرف داوری وقعی نمی ذاشت.
- آقای ایرانی فکر می کنید علت بی نتیجه بودن تلاش های ما در جام ملت های کتک خورده چیه؟ چرا ما نمی تونیم این جام رو ببریم؟
+ ببینید ایران خانوم، ما یک بار در سال ۱۳۵۷ تونستیم حریف رو در نیمه نهایی شکست بدیم. اما متاسفانه در فینال که دیگر باید با خودمان بازی می کردیم باختیم. ببینید ما روی فوتبال در آن موقع متاسفانه به صورت بنیادی کار نکرده بودیم. هنوز هم خیلی کار نکرده ایم و راه نپیموده زیاد داریم. ما به جای اینکه کار بنیادی کنیم هی مربی عوض می کنیم. با مربی عوض کردن فوتبال درست نمی شود. اگر بنیادی کار کرده بودیم می تونستیم جام رو ببریم و از این به بعد در جام ملت های کتک نخورده بازی کنیم. متاسفانه این اتفاق نیوفتاد و حریف هم از آن سال خیلی قدرتر شده. البته ما هم خیلی فوتبالمان پیشرفت کرده اما خوب حریف هم خیلی بی آبروست.
- آقای ایرانی فکر می کنید مصری ها جام را ببرند؟
+ ببینید ایران خانوم، مصری ها در فینال بازی سختی در پیش دارند. خودشان در واقع حریف خودشان هستند و این سخت ترین مرحله ی جام ملت های کتک خورده است. باید دید که مصری ها می توانند با یک بازی هوشمندانه و تاکتیکی از این مرحله هم پیروز بیرون بیایند یا نه.
- به امید آن روز. ممنون از مهمانان عزیز که لطف کردند و با نظرات کارشناسی شون (!) ما رو بهره مند کردند. خوب برنامه ی امشب جام حذفی ملت های کتک خورده در اینجا به پایان می رسد. هموطنان عزیز اشک هایتان را پاک کنید و غصه نخورید. ما هم یک روزی این جام را بلند می کنیم. بدرود و شب ظلمتتان کوتاه!
