توهین

مورد اهانت واقع شدن از دو حال خارج نیست: یا کسی واقعیتی را بدون زوایدش جلوی چشمت گذاشته است و تو هم به خاطر تعصب یا عقده های عمیقِ درون ات دردت گرفته است، و یا اینکه او مریض است و دروغ و خلاف واقع می گوید. در هر دو حال به جای کوبیدن مشت در دهانش بهترین کار فکر کردن است. اگر واقعیتی را بیان کرده است سعی کنی تعصب هایت را از بین ببری و عقده های درونت را باز کنی و اگر دروغ می گوید تحملت را بالا ببری و نادیده بگیریش تا بیشتر حرص بخورد. ناراحت شدن و از دست دادن کنترل در هر دوصورت عبث و بیهوده است و نشانه ی باختن است. در حالت اول به خودت باخته ای و در حالت دوم به آنکه اهانت کرده است به تو.