تزاد

شعر خیلی چیز عجیبه برام. درک نمی کنم. یک مفهموم رو به جای اینکه ساده بذاری کف دست مخاطب، در استعاره و تشبیه و هزارتا چیز دیگه می پیچونی و می چرخونی و شایدم آخرش مخاطبت رو هم تو خماری بذاریش که مفهموم و مقصودت آخرش چی بود. اما آخرش بیشتر از رساندن پیام به صورت کاملا واضح و کوتاه حال می ده. یه نفر توضیح بده برام چه اتفاقی میوفته دقیقا.