افسانه ی zed

در افسانه ها آمده است كه امام زمان اتفاقا خيلى هم وجود داشته است. منتها مثل خيلى از نمونه هاى مشابه در تاريخ معاصرمان نظير گنجى، سروش، خاتمى، موسوى و ... كه همگی طی زمان كوتاهِ ٣٠ سال در عقايد و انديشه هايشان تجديد نظر كردند، امام زمان هم بعد از اين ١٤٠٠ سالِ طولانى به مرور اعتقادش به آرمانهاى جدش را از دست داده است، از خط جدش خارج شده و ديگر لزومي به قيام نمى بيند. بر طبق اين افسانه آخرين بار امام زمان که اسمش را اخیرا به zed تغییر داده در يكی از ديسكوهاى دُبی ديده شده است كه به دعوت يكى از خانم هاى زيباى آنجا تمام قد بلند شده و در حالیکه حدود سیصد نفری دورشان را گرفته بودند با آهنگ "دِ شو ماست گو آن" ساخته ى "كويين" با آن خانم پنج دقيقه ی تمام رقص شورانگیزی کرده و آخر آهنگ نارنجکی به زمین زده مانند نینجاها دوتایی غیب شده اند.