Tuesday, January 05, 2010

عجب دکانی

والله بالله قسم به چی بخورم که به هیچ چیز هم اعتقادی ندارم! این کلاس های عرفانی که باب شده در ایران دکانه آقای خوش تیپ خانم خوشگل. به پیر به پیغمبر آدم نمی تواند غیب شود، نمی تواند پرواز کند، کارهای عجیب و غریب کند. قسم به هایزنبرگ و شرودینگر، به بودا و حلاج و ابوسعید، که همگی در قبرشان پشتک می زنند با شنیدن این ادعاها، فیزیک کوانتوم ربطی به عرفان ندارد. دکانی بیش نیست این کلاسها. استادانش یا یک مشت شارلاتان دختربازند یا خیلی شوت و احمق اند که نه معنای عرفان را فهمیده اند نه فیزیک کوانتوم نه وضعیت فعلی ایران را. عارف واقعی که کنار اسم خودش نمی نویسد استاد. عارف که برای خودش کلاس نمی گذارد در این وضعیت تخمی ایران که از در و دیوارش دارد خون می چکد. مولانا هم اگر الان زنده بود به جای سماع کردن با شمس می رفتند در خیابونا چهار تا دری وری حواله ی این بی شرف های دو رو می کردند که به دین خودشان هم کافرند.