تزاد

اعتراض کشورهای خارجی به نقض مداوم و بی شرمانه ی حقوق ابتدایی بشر و واکنش وقیحانه ی جمهوری اسلامی به آن با این مضمون که این مسائل داخلی است و به هیچ کشوری ربطی ندارد من را یاد آن لات مستی می اندازد که زیر شلاقِ کمربند، زن و بچه اش را کبود می کند و وقتی همسایه ها زنگ خانه را می زنند و اعتراض می کنند، با کمربند و زیر شلواری و دمپایی و سر و روی آشفته می آید دم در و می گوید: "هررررری بابا هرررررری! به شما چاقالا چه مربوطه اصن؟ زنمه می خوام بزنمش! گمشین برین ردّ کارتون. هرررررییی!" در را محکم می بندد و پس از مکثی کوتاه دوباره صدای ضجه و ناله و شلاق می آید. تا کی رسد آن شبی که زن چاقویی را تا دسته در حلق لاتِ مستِ خفته فرو کند ...