تزاد

آن زمانهایی که پدران و مادران ما برای حفظ جانشان در جنگل ها از دست شیر و پلنگ و خرس تا مرز جانشان مثل سگ می دویدند کسی به فکر خودکشی نبود و یاس فلسفی هم نبود. خودکشی پدیده ی جدید شهر نشینی است و محصول این است که کسی دیگر برای حفظ جانش نباید بدود. برای همین پیشنهاد می کنم هر کس که قصد خودکشی کرد را یک ساعت بیاندازند در جنگل های محافظت شده ی شیر و پلنگ. اگر زنده آمد بیرون دیگر فکر خودکشی به سرش نمی زند. اگر هم خوراک شیر شد که نوش جان آن شیر و آن آدم هم به هدفش رسیده است.