تزاد

تا مرز سی سالگی که اصلا مشکلی نیست عزیز من! به محض اینکه سی سالت می شود متوجه می شوی که یک عضو کوچکی که تا دیروز صحیح و سالم ماستش را یک گوشه ی بدنت می خورد و کاری به کسی نداشت شروع می کند به ناله کردن و درد کردن. ظاهرا بعد از آن وارد هر دهه ی جدیدی که می شوی تعداد این عضوهای نالان (اکس-ماست‌خور) به صورت توانی زیاد می شود. تا اینکه آخر سر یک عضو اصلی و کلیدی ماستش تمام می شود و به درک واصل می شویم. خدا عاقبت همه را به خیر کند.