دره ی عمیقی است که پایان ندارد. وفتی بیوفتی توش باید یه جا ترمز بزنی. خامیِ تمامه که فکر کنی بگذار به آخرش برسم ببینم چه می شود. اخیرا فهمیده ام که آنقدر عمیقه که حتی خودارضاییِ بعد از چندین هفته را هم تحت تاثیر خودش قرار می دهد. با خودت می گی "پاشی، بری، کامپیوتر و بیاری، پلی کنی، یه ساعت، بد برو بشور جمع کن ببر بیار. ولش کن بابا حالا فردا شب. حس اش نیست. عجله ای ندارم. اصلا کار صحیحی نیست این حرکات..." البته من یک چندین سالیست که در این دره در حال لیز خوردن با سرعت نسبتا زیادی هستم.