اون زمان که داس ۳ و اینا بود، آخر خلاف ما تو مدرسه رد و بدل عکسهایی بود که بهش می گفتیم «گیف». "گیف داری کامران؟ نه بابک گیف ندارم. نوید تو چی گیف جدید نداری؟ آره دارم ۵ تا گیف دارم می خوای؟..." مثل الان نبود که اچ دی مچ دی باشه و هر یه دونه پشم ۵۰۰ تا پیکسل داشته باشه. اینجوری نبود که... آلت تناسلی تو این عکس های «سوپر» نهایتا سه چهار تا پیکسل بیشتر نداشتند. در واقع عکس نبودند تصورات بچههای تینیجر بودند.