همه چیز ناگهان حل شد

تمام مشکلات حل نشده ی زندگی، تمام معماهای بزرگ هستی، تمام دردهای کهنه ی عشق های شکست خورده، تمام عقده های سیری ناپذیر گذشته، تمام خاطرات تلخ گذشته، تمام آرزوهای تحقق نیافته را در گلوله ای انباشت و در مغزش خالی کرد. چه قدر آسان بود و چه ناگهان، پاک کردن صورت مساله به جای حل اش. چه اهمیتی داشت که دیگر نه صورتی بود، نه جوابی و نه سوال کننده ای.

جامعه شناسی خیلی علمی

در یک جامعه انسانی اسامی متداول دو دهه ی متوالی به این صورت بوده است:

اسامی متداول پسر دهه ی الف:
احسان، رضا، علی (و مشتقاتش)، امیر (و مشتقاتش)، حسین، مرتضی

اسامی متدوال پسر دهه ی ب:
آرش، کاوه، امید، آرمان، مهرداد، بابک، کامران

۱) تفاوت کلی اسامی دهه ی الف را با دهه ی ب توضیح دهید (۲ نمره)
۲) با ذکر دلایل منطقی توضیح دهید کدام دهه اول بوده است (۲ نمره)
۳) عامل یا عواملی که باعث این تغییر بنیادین در انتخاب اسامی بوده است را توضیح دهید و تحلیل کنید. (۵ نمره)
۴) احتمال بازگشت دوباره ی جامعه به انتخاب اسامی دهه ی اول (الف یا ب؟) را بیان کنید (۵ نمره)
۵) استدلال کنید (تحت شرایط حکومتی هر دهه) قاچاقچیان و معتادان سریال های تلویزیونی به احتمال زیاد از کدام دسته اسامی انتخاب شده اند (۶ نمره)

بر اولاد برفت هر آنچه حق ولی بود

امام خمینی سال ۴۲ فریاد وااسلاما سرداد و مردم اشک ریختند. آخر شاه خاین در یکی از مفاد انقلاب سفید زنان را به فحشا کشیده بود (بخوانید به زنان حق رای داده بود). جا دارد پدر و مادران گرامیمان که هر روز در جواب فرزندان طلبکارشان می گویند ما نمی دانستیم اینگونه می شود را با احترام بزرگتری به گوشه ای آرام بکشیم و بپرسیم:

"گوساله جان از این واضح تر آخه؟"

شیمی روابط

سکس فنر مولکولی است که مرد و زن دو اتم تشکیل دهنده ی آن هستند. فنر مولکولی که شل باشد اتم هایش فرصت ول چرخیدن بیشتری با اتمهای قوی تر کناری و در نهایت شکستن پیوند قبلی و تشکیل پیوند قوی تر دارند. خدا خودش انشالله فنرهای همه مان را راست، قوی و ارتجاعی نگه دارد. آمین.

دعای شب دوشنبه

ای خداااا تو را به حق این شب خودت این کیر خایه رو بگیر بکن راحتمون کن! خلاصمون کن!

دیوانگی موهبتی است که نصیب هر کسی نمی شود.

دو موضوع کاملا بی ربط

- در وحي مستقيم حالت‌هايي چون احساس سنگيني‌، داغ شدن بدن و عرق ريختن‌، حالتي شبيه به بي هوشي‌، تغيير رنگ چهره و... بر پيامبر عارض مي‌شد. در روايتي مي‌خوانيم‌: حارث بن هشام از پيامبر سؤال کرد: وحي چگونه بر شما نازل مي‌شود؟ پيامبر فرمود: گاهي آن را به صورت زنگ مي‌شنوم و آن شديدترين نوع آن بر من است که گويي بندهاي من از يکديگر مي‌گسلد و در اين هنگام مطالب وحي شده را حفظ مي‌کنم‌. [+]

- در زمان هاي قديم، صرع را به نام "بيماري مقدس" مي شناختند. مردم آن زمان بر اين عقيده بودند که فرد مصروع در حال جنگيدن با شيطان مي باشد و يا مي گفتند که فرد مصروع، پيام آور از طرف خداوند است... قبل از اين که حمله شروع شود، بيمار احساس مي کند که حالش بد است. اين احساس ها شامل: تغييرات بينايي، تغييرات بويايي و شنيدن صداهاي نامفهوم مي باشد... صرع، انواع مختلفي دارد( نزديک به 40 نوع) که براي هر شخص متفاوت مي باشد و بستگي به محلي از مغز دارد که حمله در آن ايجاد مي شود. برخي ها بيهوش مي شوند. برخي ها در روي زمين مي افتند و برخي ها اندامشان را به سرعت تکان مي دهند. [+]

استفتا: خودکشی چه حکمی دارد

نظر به اینکه خداوند متعال وقتی جان بخشید دیگر نمی تواند ادعای مالکیت داشته باشد (مگر نه به آن بخشیدن نمی گفتند)، امری حلال است. لکن خودکشی تا زمانیکه پدر، مادر، همسر (دوست دختر شاملش نمی شود) یا فرزندان زنده اند مکروه است. بعد از مرگ پدر و مادر و در صورت مجرد بودن اشکالی ندارد.

دفتر آیت الله العظمی مترقی (دمت گرم)

مساله اینست

آوردن یه تخم حروم یا نیاوردن یه تخم حروم.

برو بچه پی بازیت

هر دفعه یاد این داستان رفیقم می افتم خندم می گیره. تعریف می کرد ظاهرا بچه که بوده تو یه مهمونی یه دختر بچه رو در حالیکه مامانش داشته کهنه اش رو عوض می کرده دیده و با تعجب از مامان دختر بچه پرسیده " این پس چرا دو تا کون داره؟!"

اسلام درست اسلام مرده است

آقای دکتر مهاجرانی! بیایید به جای گفتن "اسلام درست اجرا نشد." برای یکبار بپرسیم "اسلام کی درست اجرا شد؟"

لبخند های ملیح روزمره

با لبخند حسادت آمیزی که تا گونه هایم به ملیحی باز شده اند (و از زور خیطی ام نمی توانم جمعش کنم)، با دورویی برایت آرزوی موفقیت می کنم. می خواهم در چشمانت نگاه کنم اما چشمانم مانند مرغ سرکنده همه جا را نگاه می کند به جای تخمک چشمانت، مبادا بد دلیم مانند زهر مار از مردمک چشمانم به بیرون بپاشد. لعنت بر این بی استعدادی! مثل همیشه به سادگی لو می روم. تو هم با بازی مهارت آمیز لبانت می فهمانی که دریافته ای از ته دل می خواهم بز بیاری. با زیرکی لبخند ملیحی می زنی. لبخند ملیحت که به زبان بی زبانی می گوید "خر خودتی مادر جنده" وجودم را بیشتر آتش می زند. آه خدا‍! امیدوارم روی موفقیت نبینی دوباره. عجیب اینکه باز با هیجان بیشتر برایت آرزوی موفقیت می کنم و باز هم بهت لبخند ملیح می زنم و تو بیشتر مرا میسوزانی با لبخند ملیح ترت... آخ چه حالی می ده با احترام به هم لبخند می زنیم و از ته دل برای هم آرزوی سیاه بختی می کنیم و با احترام هر چه بیشتر بیلاخ رد و بدل می کنیم. چه حالی میده!

پرسش و پاسخ با خدا

در جواب شما باید بگویم که زندگی منشور کس شری است در حرکت دوار. هیچ معنایی هم ندارد. هر کس هم که می گوید معنایی برایش پیدا کرده احتمالا مزخرف می گوید. سوال بعد؟

پیشنهاد برای اصل یکم قانون اساسی جدید ایران

مقدّس، کیرِ خرِ اسبِ آبی است. فقط.

تنبیه کودکی

مادر شروع کرد به بازگو کردن داستان. ناگهان ابروان بلند و پر پشت پدر چون امواج طوفانی دریا در هم فرو ریخت. چشمانش مثل شمع ای که دود می کند باریک و کشیده شد. تو گویی همچون گاو نری است که هر لحظه ممکن است برخیزد و پسر بچه را از هم بدرد. نگاه اش به آرامی از تخمان چشم پسرک برداشته شد و به کتابش دوخته شد. سکوتی عمیق برای دقایقی متمادی اتاق را پر کرد. پسرک که انگاری تازه عمق خطای اش را دیده با نفس های بی وقفه اش سکوت را هر لحظه برای مادرش غیر قابل تحمل تر می کرد.

- "برو."

پسرک به خواهر کوچکترش که چشمان ضعیف و عینک ضخیمی داشت بعد از باختن بازی شطرنج از روی عصبانیت گفته بود "چهارچشمنگولی‌!". این پاسخ کوتاه پدرش به همراه آن نگاه سنگین تلخ ترین تنبیه ای بود که به عمرش چشیده بود. هنوز هم که هنوزه پشت تخمان چشم پسرک درد می کند، دردی بازدارنده تا باقی عمرش.

پوچ گرای اهل حال

خيام اگر زباده مستی خوش باش
با ماهرخی اگر نشستی خوش باش

چون عاقبت كارِ جهان نيستی است
انگار كه نيستی، چو هستی خوش باش

جواد منم. جواد تویی.

جواد بودن و خز و خیل بودن هم شده انگی که هر جوری که می خوایم و به هر کی که می خوایم می چسبونیم و تحقیر می کنیم. آقا جان کی گفته که جوادی یساری جواده؟ کی گفته قیافه ی گلزار جواده؟ (این رو البته کسی نگفته) کی گفته پیکان جواده؟ کی گفته کفش گام جواده؟ کی گفته شلوار کردی جواده؟ کی گفته کاکل جواده؟ کی گفته دمپایی پلاستیکی جواده؟ کی گفته گیوه جواده؟ کی گفته زرد قناری جواده؟ کی گفته انگشتر عقیق جواده؟ کی گفته چادر گل منگلی جواده؟ جواد تویی! طرز فکرته! نگاهته! بینشته! جهانبینیته! ...!

ارباب قدرت

هر سه به بلندای کوه رسیدند. هر سه حلقه ی شیطانی قدرت را به یک قدمی نابودی اش رساندند. گاندی و ماندلا در آتش کوه انداختندش و جاودانه شدند. خمینی اما افسوس که در آخرین لحظه وسوسه شد، حلقه را در انگشتش کرد و تا ابد نفرین شد.

کاوه ی آهنگر

دانشمندان پلیس اطلاعاتی اسراییل (موساد) بعد از سیکونس کردن ژن محمود وحید نیا در کمال تعجب دریافتند که دو رشته ی مارپیچ دی.ان.ای این فرد به جای چهار حرف لاتین A, C, G, T با چهار حرف فارسی خ، ا، ی، ه به یکدیگر متصل شده اند.

تف بر این روزگار

گفت "بسیجی همان دو سگی است که ناپلئون در قلعه ی حیوانات در بچگی مخفی شان می کند و تربیتشان می کند و بعد به جان دیگر حیوانات قلعه می اندازد برای حکومتش."

گفتم "شاید. لعنت بر این ایدئولوژی، بر این جهانبینی، بر این دولت، بر این روزگار که مردمم را به دو دسته ی بسیجی و غیر بسیجی تقسیم کرد و به جان یکدیگر انداخت."

انگشت خیس خدا

من به وضوح می شنوم. آیا شما هم می شنوید؟ صدای خیس شدن انگشت خدا را می گویم دیگر! صدایی زیبا، دلهره آور و سرگرم کننده. بابا جان من مگر نمی دانید؟ می گویند خدا وقتی می خواهد کتاب تاریخ را ورق زند برای آنکه برگی جا نماند (که این موجب تباهی و دردسر بسیار شود!) انگشتش را کمی تَر می کند. این صدای خیس شدن انگشت خدا صدایی ظریف و آهسته دارد. گوش کنید؟ این بار خدا صفحه ی تاریخ ایران را ورق می زند. تا که کی صدای غرش مهیب ورق خوردن اش را بشنویم. خیلی زیباست. خیلی دلهره آورست.

خاطرات یک تسلسلی

لعنت بر این شانس! آخرش همه چیز درست از آب در آمد. صحرای محشر شد. تمام بندگان دوشادوش در محضر خدا حاضر شده بودند و کارنامه ی اعمالشان در دست هایشان. کافران، منافقان و گناهکاران چشمانشان را بسته بودند و منتظر صاعقه ی قهر الهی که وجودشان را از فرق سر تا انگشت پا بسوزاند. معتقدان و صالحان اشک شوق در چشم، مشتاق شنیدن دعوت الهی به بهشت برین. سر در گریبان فرو برده، یک چشمم را بسته بودم و با چشم نیمه باز دیگرم پیامبران اورشلیم را می پاییدم. موسی، عیسی، محمد و بها. به یکدیگر دزدکی نگاه می کردند و یواشکی می خندیدند. نامردها! ناگهان خدا اخم هایش را باز کرد و لبخند زد؛ انگشتش را آرام آرام بلند کرد و به دوربین عظیمی به بزرگی کره ی زمین در پشت صف انسان ها اشاره کرد و گفت:

"بندگان من همگی لبخند بزنید، شما جلوی دوربین مخفی بودید."

هنجار های مزحک

از جمله تمرینات این پیامبر بزرگ قرن ۲۱ شکستن روزمره ی هنجارهای بی اساس اجتماعی بود. در یکی از این تمرینات فرد معتقد باید در پارکی بزرگ یا در میان جمعیتی بزرگ کلمات رکیکی مانند "کیر و کس" را فریاد می کرد و سپس در چشمان از حدقه در آمده ی اطرافیان زل می زد.

فلسفه ی مستی

فریاد زد: "نزنید مرا! به شرفم قسم گناهی جز آزار دیگری نیست. مگر به کسی آزار رساندم من؟"
این سخن عمیق دوست جوان ما در این لحظه با سخنی عمیق تر از جانب آقای مجری احکام روبرو می شه: "خفه شو سوسول ادبی حرف نزن واسه من. عرق خوردی فیلسوف اخلاق شدی واسه من؟ فلسفه از مغزت می پره حالا."

جهنم

صبحگاه مدرسه راهنمایی، معلم "تربیتی" سر صف گفت: "سال اولی ها بهشتی اند، سال دومی ها برزخی اند. اما سال سومی ها جهنمی اند."

معیار، میزان بلوغ بود. به سن سی نزدیک دارم می شم. برنامه دارم که پیداش کنم این روانشناس بزرگ کودک رو. می خوام جهنم رو نشونش بدم.

خودآگاهی فرازمینی

سفینه ی MANN توانست نوشته ای کلیدی و غیر منتظره را مخابره کند. نوشته ای که از قبرهای بی شمار این موجودات فرازمینی که بر کل سیاره شان مانند جواهرات ریزنشانی می درخشیدند تشکیل شده بود. پس از سالها زحمت تیزهوش ترین دانشمندان زمینی بالاخره رمزش گشوده شد اما دولت مرکزی زمین به علت حساسیت برانگيز بودنش تصمیم به عدم انتشارش گرفت:

"آوردن فرزند نه تنها بیهوده است بلکه جنایتی هولناک است."

مردک مغرور سکسیست!

آخ که ما مردای ایرونی بعضی هامون چقدر حقیریم. تا دختری دیدیم تو یه جمع که سرش به تنش میارزه، برو و بیایی داره و کارش درسته، مغزش کار می کنه و سر بحث ها مثل بز نگات نمی کنه سریع گارد می گیریم. ( جالب اینه که اگه خارجی باشه اشکالی نداره. چقدر ماشاالله می فهمه. ایرانی که باشه انگار جرم مرتکب شده!)
"از فلانی خوشت میاد؟ نه حال نمی کنم باهاش. چرا؟ نمی دونم. حال نمی کنم دیگه. یه جوریه!"
من که می دونم چرا؟ چون به حضرت آقا عرض خضوع نکرده یه جوریه. مردک اندونی!

دست تقدیر

دستِ محیط، کمانِ ذاتمان را می کشد و پرتابمان می کند به هدفی که بادِ اختیار فقط می تواند از خال وسط نهایتا به حلقه ی میانی منحرفش کند. مگر نه سیبل زندگی من و تو از پیش معلوم شده است برادر.

عجیبه، عجیبه...

از اول هم فیزیکدان کس خلی بود. حرف هایی می زد که سر و ته نداشت. زنش ترکش کرد. کارش آخر به تیمارستان کشید بیچاره. روزی به سراغش رفتم. با اشتیاق حرف می زد. می گفت قانون بقای انرژی می تواند نقض شود. هر کار کردم حواسش را پرت کنم باز هم مجبورم کرد به حرف های هشت من یه غازش گوش کنم. با عجله دست به موهاش کشید و عین کس خل ها به هم زدشون و گفت:

" نه تو ببین. ببین خیلی ساده است. من و تو در یک اتاق بسته با هم نشسته ایم. خوب؟ خوب؟ من حالم خراب است. انرژی ام کم است. تو با من حرف می زنی و به من امید زندگی می دهی. من حالم بهتر می شود. انرژی ام بیشتر می شود. اما تو هم حالت بهتر می شود. تو هم انرژی ات بیشتر می شود. تو هم خوشحال تر می شوی. این مگر نقض قانون بقای انرژی نیست؟ هان؟ نه؟ درست نمی گم؟ تو رو خدا راست نمی گم؟"

گفتم: "درست می گین استاد. جالبه. تا حالا بهش فکر نکرده بود. اما سخت نگیرید استاد. استراحت کنین."

چشمانش رو بست و زیر لب گفت: "عجیبه. عجیبه..."

آزار مذهبی

طغیان بر مذهب نباید منجر به آزار مذهبی شود. اولی حتی وجود خارجی هم ندارد. دومی اما زنده است. نفس می کشد! چرا بعضی ها فرق این دو را نمی فهمند؟

دعای توکل

خدایا! تو از مراقبت از تکه سنگی عاجز بودی. من چگونه بر تو توکل کنم؟

ملامت انتظار

گمان می کنم هر ایرانی ای یکبار حداقل در کودکی اش پتک این جمله ی معلم بر سرش کوفته شده باشد:
"من از تو انتظار بیشتری داشتم."
بچه هم در کمال شرمندگی سر پایین می اندازد و خودش را ملامت می کند که چرا انتظار معلم را برآورده نکرد، عذری می خواهد و سر جایش می نشیند. شاید قطره ی اشکی هم از گونه اش روان شود. آخر مگر نمی دانی برآوردن انتظار معلم مهمترین هدف یک بچه ی مدرسه ایست؟
دلم می خواهد که می شد زمان را به عقب برگرداند. به یکی از همان روزها، همان لحظات. همان موقع که معلم منتظر شنیدن اظهار شرمندگی من است. معلم ابروانش را بالا انداخته است و سرش را کمی خم کرده است. من سر بالا می آورم و با همان صدای نازک بچگی با کمال وقاحت می گویم:

"به کیرم خانم معلم که انتظار بیشتری داشتی."

با دیدن جوانه ی گیاهی که ازش قطع امید کرده بودم لبخندی بر لبانم نشست. لبخندی که هر چه می گردم دلیلی برایش پیدا کنم نمی توانم. لبخندی که امیدوارم کرد شاید آنقدرها هم پایین نرفته ام.

سالها تمرین و ممارست می خواهد تا بتوان فیلتر قضاوت در برخورد اول را گشاد و گشادتر کرد. قدم اولش بستن زبان است، وقتی که خودش را دارد هلاک می کند که بجنبد و کس شری بگوید. فکر می کنم دارم قدم اول را بر می دارم.

کاش به جای گوسفند چرانی، باغبانی شغل انبیا بود.

برادر افغانی، من را ببخش. اعمال این حکومت فاشیست و نژاد پرست را به نام من نگذار. اگر به دست من بود دوایی به درد خودم می کردم. اگر به دست من بود تو همان روز اول اجازه کار داشتی، حق تحصیل داشتی، شهروند ایرانی بودی. من را ببخش. گمان می کنم با این بلاهایی که بر سرت آوردیم صد سال سیاه هم نخواهی ایرانی صدایت کنند.

تخم منطق آخوندی رو باید در منشا پیدا کرد. مشرکین از محمد خواستند که برای اثبات پیغمبریش معجزه بیاره. محمد هم می گه معجزه متعلق به خداست من هم به خدا گفتم معجزه بفرست و خدا گفته ما فرستادیم قبلنا خیلی اما قبلیا باور نکردن دیگه نمی فرستیم.
من اگه جای مشرکان قریش بودم خود زنی می کردم.

در حالیکه با یک دست تسبیح خدا می گفت و در دست دیگرش لوله ی قلیان بود گفت:

"همخوابگی حق مرد است. اگر زن نخواست بدهد مرد باید به زور بگیرد. زن حق نه گفتن ندارد. زن برای همخوابگی آفریده شده است و فقط هم به همین درد می خورد. بعضی هایشان حتی تنشان می خوارد که کتکی هم بخورند در کنارش."

آسمان نتپید. زمین دهان باز نکرد. بادهای سیاه و سرخی نیامد. خدا سر تکان داد. الحمد الله. به ناگه زنی آمد که به قدر هزاران سال عصبانی بود. زنی آمد و آن دسته ی قلیان را از دست اش گرفت و به تعداد روزهایی که بر او تجاوز رفته بود در حلق اش کوبید. تا شیشه ی قلیان پر از خون شد. خدا تعجب کرد! اما خایه نکرد.

من هیچ گونه طرفداری از هسته ای شدن ایران نمی کنم. چون معتقدم چاقو دست دیوانه دادن عین دیوانگی است. اما با اصل مذاکرات دیپلماتیک بر سر تعلیق غنی سازی هم مشکل دارم. به نظر من این جمله تناقض درونی دارد. دیپلماسی یعنی اینکه دو طرف که یکدیگر را قبول دارند و به یکدیگر احترام می گذارند پای یک میز بنیشینند و گفتگو کنند. اما تعلیق غنی سازی بر این اصل بنیادی بنا است که رژیم ایران یک رژیم ناپایدار و کله خر است. درست در همین جاست که دیپلماسی نقشش را از دست می دهد. این که دیگر دیپلماسی نیست. این اعلام جنگ است. این فحش است. به نظرم این مذاکرات باید اسمش به "کس خل جان اون چاقو رو بده به من" تغییر نام پیدا کنه و خیال همه را راحت کنه.

برادران و خواهران گرامی! نظر به روایات متعدد اسلامی به اطلاع می رساند که در هر صورت فرزند شما کور، کر، لال، کودن و یا ستمکار به دنیا خواهد آمد. بنابراین بدون هیچ دغدغه فکری هر گونه که مایلید با زوجتان همبستری کنید و از فرستادن هر گونه پرسش دیگر راجع به این مساله جدا خودداری کنید.

روابط عمومی حوزه علمیه قم مقدسه

- آخ آخ! الحمدالله! سبحان الله!
- حاج آقا؟!! شما ۳۰ ثانیه این آب حیات مبارک رو اداره کنین مدیریت جهان پیش کش!

(صدای خر خر میکروفون)
سربازگمنامی به سرباز گمنام دیگری نگاه می کند و پقی می زنند زیر خنده.

دردی دارم که درمانش درمان درد دیگری است.

خصوصیات زشت به ارث رسیده از پدر و مادر را هر از گاهی در خودم می بینم. لامصب زندگی را به مانند دیدن مو در غذا به کامم تلخ می کند. مویی که هر چه بیشتر تلاش می کنی درش بیاوری بیشتر در غذایت فرو می رود!

نسل بشر بر دو گونه است: نوعی که در زندان های ایران به خودآگاهی می رسد و آن را انسان می نامند و نوعی که بر اشتباهات گذشته اش پافشاری می کند که آن را ابرانسان می نامند.

حلالیت طلبیدن: اوج پررویی و خودخواهی در سوء استفاده از حس ترحم در آخرین لحظات

صداقت فقط نمک رابطه است. تازه آن هم به میزان کافی اش جوانک! اشکالی ندارد. تجربه شد.

سر اش بدجوری کلاه رفت. تمام زندگی اش را مشق نوشت. مشقی که هیچ وقت تصحیح نشد. برای معلمی که اصلا وجود نداشت.

وحشت از آینده دردی است ناگهانی که التیامش بستن چشمان و فشردن تن انسانی دوست داشتنی برای مدتی طولانی است. کاملا بی ربط اما موثر.

می مردی شش ماه دندون رو جیگر می ذاشتی؟ که اون سگ پدر بمیره؟ که این دوزاری کون ملت نذاره؟ هان؟ منتظری جان؟

هر فلسفه ای که سخن از رهایی انسان می زند را باید بسیار شکاکانه دید. هر مذهبی که علاوه بر رهایی انسان راهی هم برای رسیدن به آن برایش پیش پای تو می گذارد را باید به شدت شکاکانه دید. سری که درد نمی کند را احتمالا دستمال نمی بندند.

سه میلیارد جنس مخالفِ تو دارن می چرن و تو زانوی غم بغل کردی اشک می ریزی مثل ابر بهار که عشقت را از دست داده ای؟ که گذاشتت رفت با یکی دیگه؟ خوب به تخمت (کست). حوا (آدم) که نبوده که.

خواهران مهربان و خوش قلب من پندی بگیرید از من. هر از گاهی برینید به شوهرتان، دوست پسرتان، هر کوفتی که دارین. تا شما را بدیهی فرض نکنند این موجودات آلزایمری جنده پسند.

افکار منفی گه مغزی است
باید هر روز رید و سیفون زد

روابط عمیق مانند کریستال اند. وقتی می شکنند به گونه ای تماشایی (و البته دردناک) هزاران تکه می شوند.

می‌گی وبلاگم رو فقط برای خودم می‌نویسم. کس شر! چرا تو یه دفترچه نمی‌نویسی بذاری گوشه‌ی خونه‌ات پس؟

هرگز نگو هرگز. جمله ای که گیجم می کنه.

برایت مهم است که بعد از مرگت مردم چه می گویند؟ می‌خواهی وقتی هم که نیست شدی مردم از تو بگویند، از تو تاثیر بپذیرند؟ می‌خواهی به هدف غایی زندگی‌ات، فناناپذیر بودن، برسی؟

قضیه خیلی ساده به نظر می آید. اگر قرار بود تمام تصمیم های درست زندگی‌مان از منطق به تنهایی منتج بشه میلیون‌ها سال پیش احساساتمان را از دست داده بودیم. این قضیه برای عقل صفر و یک من کمی هضم نشدنی است.

همین ۱۰۰، ۱۵۰ سال پیش موسیقی مردمی موسیقی ای بود که به طور متوسط ۱۰ دقیقه طول می کشید. امروزه متوسط ۳، ۴ دقیقه است. آدم امروزی موسیقی‌‌ای می‌پسنده که مانند قرص سریع و خلاصه باشه. آدم امروزی خیلی زود حوصله‌اش سر می ره.

"در زندگی تا می توانی ساده و یکرنگ باش
قالی از صد رنگ بودن زیر پا افتاده است"

چرا آخه کس می گی شاعر؟ چه ربطی داره آخه؟

یه مشت فرشته ی کس مغز خایه مال که تا خدا گفت بر یه تپه گل سجده کنن سه سوت کونشون رفت هوا. از همچین فرشته های احمقی انتظار دنیای بهتری هم نباید داشت.

نیمی از زندگی را
در شب عرق ریختم
نیمی را در روز
زندگی‌ام خطی بود
با شیبی یکنواخت
به سمت مرگ
ای وای بر من!

احمدی خیانت کرد
خامنه ای حمایت کرد
این خدا بود که جنایت کرد

فکر می کنی کی گورتو از کشورم گم می کنی بیرون؟
خدایا؟

خدایا!
پیامبرانت یکی از یکی ازگل تر
جانشینانت یکی از یکی قاتل تر
پیروانت یکی از یکی بوگندو تر
مدافعانت یکی از یکی منگل تر
خجالت نمی کشی؟

باغ وحشی که میزان خرهاش به طرز غیرقابل کنترلی از میزان خرگوش هاش بیشتر شده.

آه که ما یه مشت برده ایم. برده های مغز های شرطی و پر از تجربه های تلخ و شیرین. چاره ای جز اطاعت نیست که طغیان را راهی جز جنون نیست.

کلاسهای موزیک سازی قوی با هیپنوتیزم:

آیا موزیک سازی بلدید اما همیشه کس شر می سازید؟ آیا هر کاری می کنید آخرش کس شر در می آید؟

ما شما را هیپنوتیزم می کنیم. به شما القا می کنیم که در کودکی در معرض انواع و اقسام آزارهای جسمی و روانی قرار گرفته بوده‌ اید. به شما القا می کنیم که پدر و مادرتان همواره با هم مشاجره و دعوا داشته اند. ما می توانیم به شما القا کنیم که در کودکی همیشه سوژه ی مسخرگی همکلاسی هایتان بوده اید. صدای آژیر جنگ را در اعماق سلولهای مغزتان فرو می کنیم. صحنه های کتک خوردن مادرتان از پدرتان را کنار صحنه های خط کش خوردن در مدرسه قرار می دهیم. صحنه های گم شدن در بازار پر رفت و آمد، صدای سکس پدر مادر در اتاق بغلی در سن کودکی، صدای پک سیگار پدر بعد از کبود کردن شما با کمربندش. انواع و اقسام صداها. بعد از هیپنوتزم به دریای پهناور موسیقی سازی عمیق می رسید.

اگر خواستید به مراحل بالای موزیک سازی برسید حتی می توانیم القا کنیم که در معرض اذیت جنسی هم قرار گرفته اید. انتخاب با شماست.

موزیک خود را بسازید و دوباره با هیپنوتیزم به دنیای کسل کننده قبلتان باز گردید...

Social justice in action:

survivors, victims and statistics of Titanic

Category	Number aboard	Number of survivors	survived	lost
First class	329	199	60.5 %	39.5 %
Second class	285	119	41.7 %	58.3 %
Third class	710	174	24.5 %	75.5 %
Crew	899	214	23.8 %	76.2 %
Total	2,223	706	31.8 %	68.2 %

"I've got my ideal job. I like to sing, I like to dance, I like to bang drums and dress up, and someone pays me – it's incredible" --Florence Welch

آقام خامنه ای رو می خوام یه شب
ببرم یواشکی به صحرا به دشت
یه دوربین دو چشمی بذارم رو اون عینک ضخیمش
آرام آرام ببرم از زمین به آسمون اون محاسن بلندش
یادش بیارم خدایی اگر باشه کجا هاست
ولی امر مسلمینی اگر باشه کجا هاست
شاید سر اش به آسمان ماند مدتی
نفس راحتی کشیدیم ما حتی اندکی
شاید عمامه از سر اش برافتاد
خدا را چه دیدی
شاید خیال بندگی به سراش افتاد

خدایا آیا تو کور بودی که کلیتوریس را بیرون واژن آفریدی؟

مرزهای نور را بدر. مرا به بی نهایت تاریکی برسان.

اونیکه به ترانه در زندان تجاوز کرد شیطان بود؟ با من چه قدر تفاوت داشت؟ آیا واقعا من هرگز نمی توانستم به ترانه در زندان تجاوز کنم؟

اگر می دانستی با چرخش دیگر سکه ی تقدیر قهرمانت چه راحت می توانست ضد قهرمان باشد و ضد قهرمانت چه راحت قهرمان. اگر می دانستی ...

تو می دونی من ازت خوشم نمیاد من هم می دونم که تو از من خوشت نمیاد. اما نمی دونم چیه که رودرواسی داریم با هم. دقیقا نمی دونم چیه که حال نمی کنیم با هم. بیا به جای اینکه هر روز به هم به زور لبخند بزنیم یه بار فحش رو بکشیم به هم. شاید فرداش داوطلبانه لبخند زدیم به هم.

صدای پتک قدم هایش همیشه از دورادور می آمد
گاهی کوتاه و گاهی بلند
گاهی آهسته و گاهی تند

سالهاست که چشم بر این در دوخته ام
صدای اش را اما چنین بلند نشنیده بودم
انگاری که پشت در است
سیاهی سایه اش بر نور درون ام افتاده است
با تبر می کوبد بر در
در را انگاری که دارد از جا بر می کند

پشت این در
تاریخ سیاه من است

آمده است تا دوباره خانه خرابم کند
این بار اما حفره ای به گشادی کس مادرش
بر پیشانی اش می کارم

با شاتگانم

بر کفر نماند و بر ظلم ماند

گفتی زشتی درونت را بپذیر
تا به آرامش برسی
کس شر گفتی کریشنای من
پذیرفتم و حالا روحم را دارد مثل علف هرزه می گیرد

باید می جنگیدم از همان اول
کس شر گفتی

بعضی وقت ها فکر می کنم که شکستن قالب های سنتی بی منطق از ترک اعتیاد به هرويین هم سخت تر باشه. هر چه می شکنی اشان دوباره بر می گردند به نحوی. هر چه سخت تر بشکنی اشان سخت تر بر می گردند. هر چه سن بیشتر بالا می رود سخت تر می شوند!

آنقدر سخت است که بعضی وقت ها وسوسه می شوم که بگویم گور بابای هر چه open minded بودن است! بذار به خماری سنت ام بمانم...

محکوم به گذشته ایم
به گذشته ای که دستی در آن نداشتیم

لعنت بر تو ای تقدیر زشت

قتل عام، ضرب شصت

با کنکور نشد با میله که میشه!

من یه کم پرت بودم از وبلاگ ها. می خوام یه چند تا لینک این بغل بذارم. پیشنهادی دارید؟

اینقدر تو مملکتم ریدین که هر روز دی دریم می کنم که رییس جمهور شدم و دارم درستش می کنم!

قبل ها عمیقا معتقد بودم موفقیت فقط به شایستگی آدم ربط داره. الان فکر می کنم شایستگی هم م م م... در کنار دغل و کلک بودن و پارتی بازی و حذف ناجوانمردانه ی رقیب و اعتماد به نفس بی پشتوانه و شانس نقش کوچکی بازی می کنه.

واقعا باید نیم میلیون سال طول بکشه تا به این واقعیت پی ببریم که از هر ۱۰ نفر یکی هم جنس گرا در میاد؟ چقدر اون هم جنس گرای ایرانی باید بدشانس باشه که بعد این همه سال که پی به این واقعیت بردیم هنوز قربانی این کله شقی بشه. همجنس گرای ایرانی دلم برات می سوزه. همونقدر که برای برده های ۲۰۰ سال پیش می سوزه.

ایرانی باهوش ترین ملیت دنیاست. ایرانی ها ناسا رو می چرخونن. ببینیم ایرانی تو این انتخابات چی کار می کنه. ان رو از گوشت کوبیده تمیز می ده؟

زندگی در حال؟ کدوم حال؟ با من از گذشته حرف بزن!

چیه؟! ساپورت خانواده روکردی اعتماد به نفس نداشته ات، اعتبارش رو زدی رو یه لا قبای گشادت، پول و پله اش رو زدی زیر کون گشادت که ترسید تو همون جایی برینه که یه متر اون ور تر غذا می خوری، هان بچه ننه؟! حالا گله می کنی که شش دنگ زنت و زندگی ات رو زدی به نام خانواده ات؟ حالا گله می کنی که راجع به پوزیشنی که زنت رو می کنی هم اظهار نظر می کنن؟! خوب حقته.

گله می کنی که آدم اجتماعی ای نیستی. چطوری اجتماعی باشم وقتی هر حرفی می خوام بزنم زبونم نمی گرده چون می بینم به من مربوط نیست؟ چطوری اجتماعی باشم وقتی هر حرفی که می شنوم دلم می خواد بگیرم طرف رو زیر ترکه ی قضاوتش سیاه کنم. چطور اجتماعی باشم وقتی از حرف زدن راجع به خودم متنفرم و از کسی که راجع به خودش حرف می زنه منزجرم؟ عزیزم تنها کاری که از دستم بر میاد اینه که تحمل کنم، سکوت کنم و برای احترام گاهی لبخند بزنم. این نهایت اجتماعی بودن منه..

متاسفانه با خواندن این جمله احتمالا تو هم می گیری،
هر دفعه در آسانسور که باز می شه تصور می کنم که یه نفر اونور در وایستاده و می خواد با اسلحه ی ژسه اش منو به رگبار ببنده. و این قضیه هم در موقع بیرون آمدن از آسانسور و هم رفتن به اسانسور پیش میاد.

نفهمیدی انسان را
کاش به این آسانی حکم به قتلش نمی دادی.

حرف من فقط غبار خودپسندی دارد،
مگر نه خالصه و از دل بر آمده.

هدف من فقط نشاندن احساسی عجیب
جستجوگر و پرسشگر
در تو و من است.

متاسفم اگر گونه ای دیگر برداشت می شه.
فوت کار رو هنوز بلد نشده ام.

اگر فقط یک دلیل برای حقیر و پست دانستنت داشته باشم
اون حرام دانستن و حرام کردن شرابه.

خیال می کردم آدمی خاص ام.
واقعیت اینه که آدم خاصی نیستم،
بلکه به گونه ای افسرده کننده متوسطم.
کشف این حقیقت غمگین ام می کنه.
اما شاید برگ برنده ی من همین باشه.

و اما نمونه ی اثر پروانه ای،
در گذر زمان ناچیزی
اسپرم ناچیز زشتی با دم ناچیزش
لگدی ناچیز به اسپرم ناچیز دیگری زد
و خودش زودتر وارد تخمکی ناچیز شد
از ۷۷ سال غیر ناچیز بعدش
از پشت و جلو سرویس می شیم ما

به طرز غیر ناچیزی،
به مدت غیر ناچیزی،
هر روز!

مگه نمودار هوش آدم ها یه خط مستقیمه که رای همه با هم مساوی باشه؟
این چه سیستم احمقانه ایه آخه؟

تحریم کاملا بی فایده است
رای احتمالا بی فایده است

روشنه باید چه کار کرد؟

جواب اون کره خر تخم سگی که با لبخند حق به جانبش به خودش اجازه داد یه عمر عبادت خالصانه ی یه معلم دینی رو با پرسیدن سوال <<ببخشید آقا خدا چی؟ خود خدا منظمه یا نا منظمه؟>> به مسخره بگیره جز این بود؟!

آروم باش پسر
زمین و زمان رو به هم ندوز
زمین به تنها چیزی که نیاز نداره هیچ وقت عصبانیت تو یکیه

اهمیت اینکه خلیج فارس فارس باشه یا مولوی ایرانی باشه چیه؟
شاید مهمتر این باشه که چهار تا شعر از اون هشت من غزلیاتش بخونی؟
یا شاید اینکه بری جنوب ایران تو اون دریا یه شنایی غواصی ای قایقرونی ای کاری بکنی؟
قبل از اینکه رگ تعصب ملی ات قمبل کنه بیرون

محتویات: اشک چشم
شیوه ی مصرف: ماهی دو بار روی قسمت های خشکی زده ی مغز

از خوردن و در دسترس قرار دادن کودکان جدا خودداری شود

بزن بیرون شهر
بکش خودت رو از این گه دونی بیرون یه شب
برو وسط کویر وسط دشت
دوربین دوچشمی ات رو بده به آسمون
بگذار ستاره ها ماساژ بدن چشمای خسته ات رو
در بیا از این روزمرگی کسالت آور
قبل از اینکه بمیری.

شاشیدیم تو دو دستی که برای کمک و دوستی به همزبون خودش دراز کرده بود و یه سیلی خوابوندیم رو گونه های قرمزش و با تیپا از خونه اش انداختیمش بیرون. اسمش رو گذاشتیم بازگشت داوطلبانه ی مهاجران افغانی به کشورشان. وحشی های پر ادعایی بیش نیستیم.

تاثیر گذاشتن بر دیگران یه لذت عمیق ترسناک می ده بهم. به عمق خواروندن پشت کمر و به ترسناکی عقبکی افتادن از پشت بوم.

کلاف در هم پیچیده ی درست و غلطه. راست و دروغ. منطق و بی منطق. جدید و قدیم. عمیق و سطحی. پیچیدگی اش به گونه ی ناامیدوار کننده ای گیج کننده است. ایران رو می گم. سخته برام. جدی می گم. سختمه! خسته ام می کنه ...

عزیز دل کم روی من
تو افق زندگی رو نگاه کن

تو دل کوبیدن پا تو صورت پایینی ات رو نداری
تو توان پایین کشیدن بالایی ات رو نداری

تو دونده ای نه صخره نورد

چیزی اون بالا برای تو نیست
عزیز دل کم روی من

آروم ...