دست تقدیر

دستِ محیط، کمانِ ذاتمان را می کشد و پرتابمان می کند به هدفی که بادِ اختیار فقط می تواند از خال وسط نهایتا به حلقه ی میانی منحرفش کند. مگر نه سیبل زندگی من و تو از پیش معلوم شده است برادر.